第一百七十七章 医不自医



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            “不用了,我身体很好”龙尘摇摇头道,同时也明白了,这个师兄到底想要干什么。

        “你要相信师兄的眼光,我说你的身体有病,你就一定有病,不要不识抬举,我陆川,可不是随意帮人疗伤的”陆川冷冷的道。

        陆川的话,让所有人一楞,尤其唐婉儿等人,更是脸色一变,这分明是欺负人。

        原本他们对于这些师兄师姐的到来,表示极大的感激之情,但是听了这话,再也没有人去尊敬这个陆川“师兄”了。

        “陆川师兄,小妹不认为这位师弟的身体有问题,我们完成任务该回去了”显然琦玥也看出了陆川的心思。

        琦玥这是想给陆川一个台阶下,陆川摇摇头道:“论到资历,我可是比师妹入门还要早一个月呢。

        所以师妹要相信师兄的眼光,我好心为他疗伤,他却防备我,实在让人伤心啊。

        师弟,过来吧,不要让师兄为难,动用强硬手段将你制服,那样不好”...
    本章未完,请点击下一页继续阅读!