第一章 神,请让我再死一次



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            大唐,贞观十二年冬。

        百千家似围棋局,十二街如种菜畦。

        遥认微微入朝火,一条星宿五门西。

        卯时初,诺大的长安城仿似一头亘古巨兽蛰伏在黑暗之中。

        星月无光,北风萧萧,鹅毛般的大雪扑簌簌的落满街巷屋脊,踏着厚厚的积雪,一行行举着火把的车队从各个里坊刚刚由坊卒打开的坊门走出,汇聚到朱雀大街,浩浩荡荡的前往承天门,准备上朝。

        早朝时辰将至,然则梁国公、尚书左仆射房玄龄的府邸却是人声吵杂、乱作一团。

        将至花甲的房玄龄一身朝服,负手站在庭院当中,仰首望着铺满积雪的屋顶,满面忧色。

        一个衣衫单薄的少年正坐在屋顶,手里拎着个酒坛子,时不时的喝上一口,长吁短叹。

        这时一个十二三岁的小丫鬟跑过来,“噗通”跪在房玄龄面前,膝盖顿时没入一寸厚的积雪中。...
    本章未完,请点击下一页继续阅读!