第一千一百四十章 当街抢人



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            注意到长孙温目露凶光,武媚娘心中一紧,不著痕迹的往后退了两步……

        身边固然有家将在,但是对面长孙家的家兵人多势众,万一这长孙温起了歹意围攻而上,自己这边到底是吃亏的。

        武媚娘也不是一味的刚硬,意识到长孙温有可能铤而走险,赶紧话锋一转,道:“既然长孙五郎这般说法,那妾身给您转述一番便是,只不过爷们儿的事儿岂有妇道人家置喙之余地?成与不成,实在无能为力。”

        若是放在之前,得了武媚娘这样的承诺,长孙温便会心满意足的离去。

        可是眼下他心底冒出了另外一个主意,觉得若是能够干脆将武媚娘绑了去,以之胁迫房俊在西域之事上让步,实在是一个更好的办法。反正得罪房俊也是自己,事后一个人扛起来,要打要杀也不至于牵累家族,岂不妙哉?

        只要房俊说话,太子必定言听计从,此事就算是有了缓和之余地,待到父亲从辽东返回自然能够掌控大局,一场巨大的危机便化险为夷。...
    本章未完,请点击下一页继续阅读!