第七百三十二章 大国战略



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            房俊心情惴惴的来到两仪殿,发现宴会已经开始,门口的内侍见到他赶紧将其领进大殿,找到他的位置。

        太子李承乾就坐在这一桌,抬眼瞅了瞅房俊,没有多说什么,只是亲自执壶给房俊斟了一杯酒。这等亲昵的举止在大庭广众之下做出来,愈发凸显了他对于房俊的信赖与亲近。

        房俊诚惶诚恐:“微臣不敢当。”

        “呵呵,有什么敢当不敢当?孤虽然身为太子,却也没有那等睥睨天下的气魄,与众位爱卿很是亲厚,大家相处起来愉悦一些,各自轻松。”

        不得不说,李承乾如今给自己的定位非常适合。

        他自己本就是优柔寡断的性子,装不来李二陛下的威严与霸气,与其弄得不伦不类惹人轻视,还不如干脆就以一副平易近人的面貌示人。

        虽然缺乏了几分帝王之气,可是又有几个大臣愿意成天面对深沉霸道乾纲独断的皇帝?所谓伴君如伴虎,自古以来效力君王虽然最是荣耀显赫,可是同样风险太大,动辄有倾覆之祸,若是皇帝的性子柔软一些,不那么杀伐决断,换个角度来看未必就是坏事。...
    本章未完,请点击下一页继续阅读!