两界战域 第2章 我还没做什么,你就……



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            “这朱英是当年幽州五姓世家中朱家仅存的后裔吧?”马晓峰突然开口道。

        这话是在问刘知非,只是刘训导并未回答,只是脸色显得有些难看,他似乎知道些什么。

        就在这个时候,张教习忽然转头一看,紧跟着两位训导也发现了什么。

        商夏则是顺着三人的目光看过去,正好见到一位清秀少女,如同亭亭玉立的白莲一般,从街角转了过来。

        就像是彼此约定好了一般,便在沐清雨出现的一刹那,原本大门紧闭的小院也在这个时候开启,一脸苍白的朱英出现在门口,身后跟着一位老仆。

        隔着十余丈的距离,二人的目光在半空之中相遇,朱英的脸色越发的苍白,而沐清雨同样浮现出些许不安,可最终还是坚定了下来。

        “诸位……请进吧!”

        朱英的声音听上去很是艰涩,说罢已然转头走了进去。...
    本章未完,请点击下一页继续阅读!